Anatomie van de wervelkolom

De wervelkolom heeft een centrale plaats in het lichaam en dient het bewegingsapparaat. Hij bestaat uit 7 nekwervels, 12 borstwervels, 5 lendenwervels en het heiligbeen. Tussen twee wervellichamen zit telkens een tussenwervelschijf en deze 23 schijven verhogen de elasticiteit en de bewegingsmogelijkheden van de wervelkolom. Hoewel een hernia theoretisch bij iedere tussenwervelschijf kan voorkomen, zijn in de lage rug alleen de drie onderste tussenwervelschijven van belang.

De meest voorkomende hernia´s liggen tussen de 4e en de 5e lendenwervel en tussen de 5e lendenwervel en het heiligbeen (S1). Op deze niveaus treden 90% van alle hernia´s op, de overige 10% bevindt zich op het niveau daarboven.

De tussenwervelschijf bestaat uit een elastische kern die omgeven is door een vezelige ring. De achterkant van het wervelkanaal wordt gevormd door de wervelbogen die in een doornuitsteeksel uitlopen en waartussen een stevige band is gespannen. In het wervelkanaal bevindt zich het ruggenmerg, dat echter niet verder reikt dan de eerste lendenwervel. Onder dit niveau zijn er alleen nog zenuwwortels die in het wervelkanaal lopen en waarvan er telkens een links en een rechts tussen twee wervels door het wervelkanaal verlaten.